አልባሳት:-ለምን ከመልበስ በለጠ

ለምን እራስህን ትለብሳለህ? ተስማሚ በሆነ ነገር ብቻ ሳይሆን ማንነታችሁን የሚገልጽ ፋሽን ልብስ ይፈልጋሉ። በደመ ነፍስ እንድትለብስ የሚያነሳሳህ ምንድን ነው?

የሰዎች ቋንቋ፣ ዘር፣ ትምህርት፣ ኃይማኖት ምንም ይሁን ምን በፕላኔታችን ላይ አንድ አይነት በደመ ነፍስ ማግኘታችሁ እንግዳ ነገር አይደለም? ሴቶች ከወንዶች የበለጠ ሊሆኑ ይችላሉ, ነገር ግን ተመሳሳይ ዝንባሌ አላቸው. እ.ኤ.አ. በ፳፻፲፮ የአለም የጨርቃጨርቅ ኢንዱስትሪ ፩.፫ ትሪሊዮን ዶላር ወደ ውጭ ተልኳል።

እራሳችንን የመልበስ በደመ ነፍስ በጣም የተለመደ እና ተፈጥሯዊ ስለሚመስላቸው ብዙዎች “ለምን?” ብለው ለመጠየቅ አያቆሙም።

ምድር ከየት እንደመጣ፣ ሰዎች ከየት እንደመጡ፣ አህጉራት ለምን እንደሚራመዱ ንድፈ ሐሳቦችን አውጥተናል። ነገር ግን የልብስ ፍላጎታችን ከየት እንደመጣ አንድ ንድፈ ሃሳብ አንብበህ ታውቃለህ?

ሰዎች ብቻ – ግን ለሙቀት ብቻ አይደለም

ግልጽ በሆነው ነገር እንጀምር. እንስሳት በእርግጠኝነት ይህ በደመ ነፍስ የላቸውም. ሁሉም በፊታችን ራቁታቸውን በመሆናቸው እና ሌሎች ሁል ጊዜ በመሆናቸው ፍጹም ደስተኞች ናቸው። ይህ ለከፍተኛ እንስሳት እንኳን እውነት ነው. በቀላሉ ከፍ ካሉ እንስሳት ከፍ ካለን ይህ የሚጨምር አይመስልም።

የመልበስ ፍላጎታችን የሚመጣው ሙቀት ከመፈለግ ብቻ አይደለም። ይህንን የምናውቀው አብዛኛው ፋሽን እና ልብስ የሚመነጨው ሊቋቋሙት የማይችሉት ሙቀት ባለባቸው ቦታዎች ስለሆነ ነው። ልብሶች ተግባራዊ ናቸው, እኛን ይሞቁናል እና ይጠብቀናል. ነገር ግን እነዚህ ምክንያቶች ለልክህነት፣ ለፆታ አገላለጽ እና እራስን የማንነት ደመ ነፍስ ፍላጎታችንን አይመልሱልንም።

ልብስ – ከዕብራይስጥ ቅዱሳን ጽሑፎች

በእግዚአብሔር አምሳል የተሰራ

እዚህ ላይ እግዚአብሔር ኮስሞስን እንደፈጠረ መርምረናል ከዚያም

^፳፯፤ እግዚአብሔርም ሰውን በመልኩ ፈጠረ፤ በእግዚአብሔር መልክ ፈጠረው፤ ወንድና ሴት አድርጎ ፈጠራቸው።

ኦሪት ዘፍጥረት ፩፡፳፯

በፍጥረት ውስጥ እግዚአብሔር በፍጥረት ውበት ራሱን በሥዕል ገልጿል። የፀሐይ መጥለቅን ፣ አበቦችን ፣ ሞቃታማ ወፎችን እና የመሬት ገጽታን ያስቡ። እግዚአብሔር ጥበባዊ ስለሆነ፣ አንተም ‘በአምሳሉ’ የተፈጠርክ፣ በደመ ነፍስ ‘ለምን’ የሚለውን ሳታውቅ በደመ ነፍስ ራስህን በውበት ትገልጻለህ።

እግዚአብሔር ሰው መሆኑን አይተናል። እግዚአብሔር ‘እሱ’ እንጂ ‘እሱ’ አይደለም። ስለዚህ, እርስዎም በእይታ እና በግል እራስዎን መግለጽ መፈለግዎ ተፈጥሯዊ ነው. ልብስ፣ ጌጣጌጥ፣ ቀለም እና መዋቢያዎች (ሜካፕ፣ ንቅሳት ወዘተ) እራስዎን በውበትም ሆነ በተናጥል የሚገልጹበት ዋነኛ መንገድ ነው።

ወንድ እና ሴት

አምላክ ሰዎችን በአምላክ መልክ ‘ወንድና ሴት’ አድርጎ ፈጠረ። ከዚህ በመነሳት ‘መልክህን’ ለምን እንደምትፈጥር፣ በአለባበስህ፣ በፋሽንህ፣ በፀጉር አሠራርህ እና በመሳሰሉት እንረዳለን።ይህን በተፈጥሮ እና በቀላሉ እንደ ወንድ ወይም ሴት እንገነዘባለን። ይህ ከባህላዊ ፋሽን የበለጠ ጥልቀት ያለው ነው. ከዚህ በፊት አይተውት ከማያውቁት ባህል ፋሽን እና ልብስ ከተመለከቱ በአጠቃላይ በዚያ ባህል ውስጥ ወንድ እና ሴት ልብሶችን መለየት ይችላሉ.

ስለዚህ በአምላክ አምሳል ወንድ ወይም ሴት ፍጥረት የአንተን አለባበስ መግለፅ ይጀምራል። ነገር ግን ይህ የፍጥረት ዘገባ ከአንዳንድ ተከታይ ታሪካዊ ክንውኖች ጋር ይቀጥላል ይህም ልብስን እና እርስዎን የበለጠ ያብራራል።

ሀፍረታችንን መሸፈን

አምላክ ለመጀመሪያዎቹ ሰዎች እንዲታዘዙ ወይም እንዲታዘዙት ምርጫ ሰጥቷቸው በገነት ሳሉ። አለመታዘዝን መረጡ እና ሲያደርጉ የፍጥረት ዘገባው እንዲህ ይለናል፡-

^፯ ፤ የሁለቱም ዓይኖች ተከፈቱ፥ እነርሱም ዕራቁታቸውን እንደ ሆኑ አወቁ፤ የበለስንም ቅጠሎች ሰፍተው ለእነርሱ ለራሳቸው ግልድም አደረጉ።

ዘፍጥረት ፫፡፯

ይህ የሚነግረን ከዚህ ጊዜ ጀምሮ የሰው ልጆች እርስ በርስ እና በፈጣሪያቸው ፊት ንፁህነታቸውን እንዳጡ ነው። ከዚያን ጊዜ ጀምሮ ራቁታችንን በመሆናችን በደመ ነፍስ እናፍራለን እናም የራሳችንን ኃፍረተ ሥጋ መሸፈን እንፈልጋለን። ከመሞቅ እና ከመጠበቅ ፍላጎት ባሻገር፣ በሌሎች ፊት ራቁታችንን ስንቀር የተጋለጥን፣ የተጋለጥን እና የምናፍር ስሜት ይሰማናል። የሰው ልጅ እግዚአብሔርን ያለመታዘዝ ምርጫ በእኛ ውስጥ እንዲፈጠር አድርጓል። እንዲሁም ሁላችንም በደንብ የምናውቀውን የስቃይ፣ የህመም፣ የእንባ እና የሞት አለምን ፈታ።

ምህረትን ማርዘም፡- ቃል ኪዳን እና አንዳንድ ልብሶች

እግዚአብሔር በምሕረቱ ለእኛ ሁለት ነገሮችን አደረገ። በመጀመሪያ፣ የሰውን ልጅ ታሪክ የሚመራ ቃል በእንቆቅልሽ መልክ ተናግሯል። በዚህ እንቆቅልሽ ለሚመጣው አዳኝ ለኢየሱስ ቃል ገብቷል። እግዚአብሔር እኛን እንዲረዳን፣ ጠላቱን እንዲያሸንፍና ለእኛ ሲል ሞትን ድል እንዲነሣን ይልክ ነበር።

ሁለተኛው እግዚአብሔር ያደረገው ነገር፡-

እግዚአብሔር አምላክም ለአዳምና ለሚስቱ የቁርበትን ልብስ አደረገላቸው፥ አለበሳቸውም።

ዘፍጥረት፫፡፳፩

እግዚአብሔር ኃፍረተ ሥጋን የሚሸፍን ልብስ አዘጋጅቶላቸዋል። እግዚአብሔር ይህን ያደረገው ነውራቸውን ለመቅረፍ ነው። ከዚያን ቀን ጀምሮ እኛ የእነዚህ የሰው ቅድመ አያቶች ልጆች በደመ ነፍስ በእነዚህ ክስተቶች እራሳችንን እንለብሳለን።

የቆዳ ልብስ – የእይታ እርዳታ

አምላክ ለእኛ ያለውን መሠረታዊ ሥርዓት ለማስረዳት የተለየ መንገድ አለበሳቸው። እግዚአብሔር ያዘጋጀው ልብስ የጥጥ ሸሚዝ ወይም የዲኒም ቁምጣ ሳይሆን ‘የቁርበት ልብስ’ ነበር። ይህም እግዚአብሔር ኃፍረተ ሥጋን የሚሸፍን ቆዳ ለመሥራት እንስሳ ገደለ ማለት ነው። እራሳቸውን በቅጠሎች ለመሸፈን ሞክረዋል, ነገር ግን እነዚህ በቂ ስላልሆኑ ቆዳዎች ይፈለጋሉ. በፍጥረት ዘገባ እስከዚህ ጊዜ ድረስ አንድም እንስሳ አልሞተም። ያ የጥንት ዓለም ሞትን አላጋጠመውም። አሁን ግን እግዚአብሔር ኃፍረተ ሥጋን የሚሸፍን እንስሳ ሠዋ።

ይህ ወግ ጀመረ, በዘሮቻቸው የሚተገበረው, በሁሉም ባህሎች ውስጥ እየሮጠ, የእንስሳት መሥዋዕት. ውሎ አድሮ ሰዎች ይህ የመስዋዕትነት ወግ የሚያስረዳውን እውነት ረሱ። ነገር ግን በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ተጠብቆ ነበር።

^፳፫ የኃጢአት ደመወዝ ሞት ነውና፤ የእግዚአብሔር የጸጋ ስጦታ ግን በክርስቶስ ኢየሱስ በጌታችን የዘላለም ሕይወት ነው።

ሮሜ ፮፡፳፫

ይህም የኃጢአት መዘዝ ሞት እንደሆነና መከፈል እንዳለበት ይገልጻል። እኛ እራሳችንን በራሳችን ሞት መክፈል እንችላለን ወይም ሌላ ሰው እኛን ወክሎ መክፈል ይችላል። የተሰዋው እንስሳት ይህንን ጽንሰ-ሐሳብ ያለማቋረጥ ያሳያሉ። እነርሱ ግን አንድ ቀን ከኃጢአት ነፃ የሚያወጣውን እውነተኛውን መሥዋዕት የሚያመለክቱ ምሳሌዎች ብቻ ነበሩ። ይህ የተፈጸመው ስለ እኛ ራሱን በፈቃደኝነት ባቀረበው በኢየሱስ መምጣት ነው። ይህ ታላቅ ድል ያንን አረጋግጧል

^፳፮ የኋለኛው ጠላት የሚሻረው ሞት ነው፤

1ኛ ቆሮንቶስ ፲፭፡፳፮

መጪው የሠርግ ድግስ – የሠርግ ልብሶች ግዴታ ነው

ኢየሱስ ሞትን የሚያጠፋበትን የሚመጣውን ቀን ከታላቅ የሰርግ ድግስ ጋር አመሳስሎታል። የሚከተለውን ምሳሌ ተናገረ

^፰ በዚያን ጊዜ ባሮቹን። ሰርጉስ ተዘጋጅቶአል፥ ነገር ግን የታደሙት የማይገባቸው ሆኑ፤
^፱ እንግዲህ ወደ መንገድ መተላለፊያ ሄዳችሁ ያገኛችሁትን ሁሉ ወደ ሰርጉ ጥሩ አለ።
^፲ እነዚያም ባሮች ወደ መንገድ ወጥተው ያገኙትን ሁሉ ክፉዎችንም በጎዎችንም ሰበሰቡ፤ የሰርጉንም ቤት ተቀማጮች ሞሉት።
^፲፩ ንጉሡም የተቀመጡትን ለማየት በገባ ጊዜ በዚያ የሰርግ ልብስ ያለበሰ አንድ ሰው አየና። ወዳጄ ሆይ፥
^፲፪የሰርግ ልብስ ሳትለብስ እንዴት ወደዚህ ገባህ? አለው እርሱም ዝም አለ።
^፲፫ በዚያን ጊዜ ንጉሡ አገልጋዮቹን። እጁንና እግሩን አስራችሁ በውጭ ወዳለው ጨለማ አውጡት፤ በዚያ ልቅሶና ጥርስ ማፋጨት ይሆናል አለ።

ማቴዎስ ፳፪፡፰-፲፫

ኢየሱስ በተናገረው በዚህ ታሪክ ውስጥ ሁሉም ወደዚህ በዓል ተጋብዘዋል። ሰዎች ከየአገሩ ይመጣሉ። ኢየሱስም የሁሉንም ሰው ኃጢአት ስለከፈለ ለዚህ በዓል ልብስም ሰጥቷል። እዚህ ያለው ልብስ የእኛን ውርደት በበቂ ሁኔታ የሚሸፍነውን የእርሱን ጥቅም ይወክላል. ምንም እንኳን የሠርጉ ግብዣዎች ብዙ ርቀት ቢሄዱም, እና ንጉሱ የሰርግ ልብሶችን ያለክፍያ ቢያከፋፍሉም, አሁንም ይጠይቃቸዋል. ኃጢአታችንን ለመሸፈን ክፍያው ያስፈልገናል። የሰርግ ልብስ ያልለበሰው ሰው ከበዓሉ ውድቅ ተደረገ። ኢየሱስ በኋላ ላይ እንዲህ ያለው ለዚህ ነው፡-

^፲፰ ባለ ጠጋ እንድትሆን በእሳት የነጠረውን ወርቅ፥ ተጐናጽፈህም የራቁትነትህ ኃፍረት እንዳይገለጥ ነጭ ልብስን፥ እንድታይም ዓይኖችህን የምትኳለውን ኵል ከእኔ ትገዛ ዘንድ እመክርሃለሁ።

ራእይ፫፡፲፰

አምላክ የሚመጣውን የኢየሱስን መሥዋዕት በሚያስደንቅ ሁኔታ አስቀድሞ በማዘጋጀት ኃፍረተ ሥጋን በሚሸፍነው በዚህ የመጀመሪያ የእይታ መሣሪያ ላይ ገነባ። አብርሃምን በትክክለኛው ቦታ ፈትኖታል እና የሚመጣውን እውነተኛ መስዋዕት በሚያሳይ መንገድ ነው። በተጨማሪም የፋሲካን በዓል አቋቋመ፤ ይህም ትክክለኛውን ቀን የሚያመለክት ከመሆኑም ሌላ የሚመጣውን እውነተኛ መሥዋዕትም የሚያሳይ ነው። ነገር ግን በፍጥረት ዘገባ ላይ ልብስ ለመጀመሪያ ጊዜ ሲወጣ የተመለከትነው እንዴት እንደሆነ ስንመለከት፣ ፍጥረት የኢየሱስን ሥራ አስቀድሞ ማወጁም ትኩረት የሚስብ ነው።