የተበላሸ (ክፍል 2)… እና ዒላማ ማጣት

መጽሐፍ ቅዱስ እግዚአብሔር እኛን ከፈጠረን መልክ እንደተበላሸን ይገልጽልናል። ይህ እንዴት ሊሆን ቻለ? በዘፍጥረት መጽሐፍ ውስጥ ተመዝግቧል። የመጀመሪያዎቹ ሰዎች (አዳምና ሔዋን) ‘በአምላክ መልክ’ ከተፈጠሩ በኋላ ብዙም ሳይቆይ በምርጫ ተፈትነዋል። መጽሐፍ ቅዱስ ‘ከእባብ’ ጋር ያደረጉትን ውይይት ይገልጻል። እባቡ ሁል ጊዜ ሰይጣን እንደሆነ ተረድቷል – የእግዚአብሔር መንፈስ ጠላት ነው። በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ሰይጣን ብዙውን ጊዜ የሚናገረው አንድን ሰው ነው። በዚህ ሁኔታ በእባብ በኩል እንዲህ አለ።

በገነት ውስጥ ፈተና

እባቡ እግዚአብሔር አምላክ ከፈጠራቸው የዱር አራዊት ሁሉ ብልህ ነበር። አንድ ቀን ሴቲቱን “በእርግጥ እግዚአብሔር በአትክልቱ ውስጥ ካሉ ከማንኛውም ዛፎች ፍሬ እንዳትበሉ ተናግሯልን?” ሲል ሴቲቱን ጠየቃት።

ሴትየዋ “በእርግጥ በአትክልቱ ውስጥ ካሉ ዛፎች ፍሬ ልንበላ እንችላለን” ብላ መለሰች። “በአትክልቱ ስፍራ መካከል ካለው ዛፍ ፍሬ ብቻ ነው መብላት የተከለከሉት። እግዚአብሔርም አለ፡- አትብሉት ወይም አትንኩት። ብታደርግ ትሞታለህ” አለው።

“አትሞትም!” እባቡም ለሴቲቱ መለሰ። ” በበላችሁ ጊዜ ዓይኖቻችሁ እንዲከፈቱ እግዚአብሔር ያውቃል፥ ትፈልጋላችሁም መልካምንና ክፉን የምታውቁ እንደ እግዚአብሔር ይሁኑ ።

ሴትየዋ እርግጠኛ ነበረች። ዛፉ ውብ እና ፍሬው ጣፋጭ መሆኑን አየች እና የሚሰጣትን ጥበብ ፈለገች። እሷም ከፍሬው ወስዳ በላችው። ከዚያም አብሯት ለነበረው ለባሏ ሰጠችው እርሱም ደግሞ በላ። ያን ጊዜም ዓይኖቻቸው ተከፈቱ፥ ራቁታቸውንም በድንገት አፈሩ። የበለስ ቅጠሎችን ሰፍተው ራሳቸውን እንዲሸፍኑ ተደረገ።

( ዘፍጥረት ፫ : ፬-፯ )

ምርጫው

ምርጫቸው (እና ፈተናቸው) ‘እንደ እግዚአብሔር መሆን’ ነው። እስከዚህ ጊዜ ድረስ ስለ ሁሉም ነገር እግዚአብሔርን ታምነው ነበር፣ አሁን ግን ‘እንደ እግዚአብሔር’ የመሆን፣ በራሳቸው በመተማመን የራሳቸው አምላክ የመሆን ምርጫ ነበራቸው።

በራሳቸው ምርጫ ተለውጠዋል። እፍረት ተሰምቷቸው ለመሸፋፈን ሞከሩ። እግዚአብሔር ከአዳም ጋር በተገናኘ ጊዜ ሔዋንን (እና የሠራት አምላክ) ወቀሰ። እባቡን ወቅሳለች። ማንም ሀላፊነቱን አልተቀበለም።

የዚህ ምርጫ ውጤቶች

የዚያን ቀን የጀመረው የቀጠለው ያንኑ ገለልተኛ ተፈጥሮ ስለወረስን ነው። አንዳንዶች መጽሐፍ ቅዱስን በተሳሳተ መንገድ ተረድተው እኛ ተጠያቂው ለአዳም መጥፎ ምርጫ ነው ብለው ያስባሉ። የተወቀሰው አዳም ብቻ ነው እኛ ግን የምንኖረው በውሳኔው ክምር ውስጥ ነው። አሁን ይህንን የአዳምን ራሱን የቻለ ተፈጥሮ ወርሰናል። እኛ የአጽናፈ ሰማይ አምላክ መሆን አንፈልግም, ነገር ግን እኛ ከእግዚአብሔር ተለይተን በአቋማችን ውስጥ አማልክት መሆን እንፈልጋለን.

ይህ ብዙ የሰውን ህይወት ያብራራል፡ በራችንን እንቆልፋለን፣ ፖሊስ እንፈልጋለን፣ እና የኮምፒውተር የይለፍ ቃሎች አሉን – ያለበለዚያ እርስ በርሳችን እንሰርቃለን ። ለዚህም ነው ማህበረሰቦች ውሎ አድሮ የሚወድቁት – ምክንያቱም ባህሎች የመበስበስ ዝንባሌ ስላላቸው። ለዚህም ነው ሁሉም አይነት የመንግስት እና የኢኮኖሚ ስርዓቶች ምንም እንኳን አንዳንዶቹ ከሌሎቹ በተሻለ ሁኔታ ቢሰሩም ሁሉም በመጨረሻ ይፈርሳሉ. በመሆናችን ላይ የሆነ ነገር ነገሮች መሆን እንዳለባቸው ናፈቀ ያደርገናል ።

ኃጢአት – ወደ መሳት

ያ “ናፈቀ” የሚለው ቃል የእኛን ሁኔታ ያጠቃልላል። ይህንን በተሻለ ለመረዳት የመጽሐፍ ቅዱስ ጥቅስ ሥዕል ይሰጣል። እንዲህ ይላል።

ከእነዚህ ሁሉ ወታደሮች መካከል ግራኝ የሆኑ ሰባት መቶ የተመረጡ ጭፍሮች ነበሩ፤ እያንዳንዳቸውም ናፈቀ ሳይሆን ጠጉር ላይ ድንጋይ ይወንጨፋሉ ። ( መሳፍንት ፳:፲፮)

ይህ በወንጭፍ ሾት የተካኑ እና በጭራሽ የማያመልጡትን ወታደሮች ይገልጻል። በዕብራይስጥ ከላይ ‘ሚስት’ ተብሎ የተተረጎመው ቃል ነው። በብሉይ ኪዳን በኩል ለምለም ተብሎም ተተርጉሟል ።

ወታደሩ ኢላማውን ለመምታት ድንጋይ ወስዶ በጥይት ይመታል። ካጣው አላማውን ከሽፏል። በተመሳሳይ መልኩ እኛ ከእርሱ ጋር በምንገናኝበት እና ሌሎችን በምንይዝበት መንገድ ዒላማውን እንድንመታ በእግዚአብሔር አምሳል ተፈጠርን። ‘ኃጢአት’ ማለት ለእኛ የታሰበውን ዓላማ ወይም ዒላማ ማጣት ማለት ነው።

ይህ ያመለጠው-ዒላማው ምስል ደስተኛ ወይም ብሩህ ተስፋ አይደለም. ሰዎች አንዳንድ ጊዜ መጽሐፍ ቅዱስ ስለ ኃጢአት የሚሰጠውን ትምህርት ይቃወማሉ። አንድ የዩኒቨርሲቲ ተማሪ በአንድ ወቅት “ይህ የሚናገረውን ስላልገባኝ አላምንም” አለኝ ። ግን አንድን ነገር ‘መውደድ’ ከእውነት ጋር ምን አገናኘው? ግብርን፣ ጦርነቶችን ወይም የመሬት መንቀጥቀጥን አልወድም – ማንም አያደርግም – ግን ያ ከእውነት የራቁ አያደርጋቸውም። አንዳቸውንም ችላ ማለት አንችልም። በህብረተሰቡ ውስጥ የገነባናቸው ሁሉም የህግ፣ የፖሊስ፣ የመቆለፊያ እና የደህንነት ስርዓቶች የሆነ ችግር እንዳለ ይጠቁማሉ። ቢያንስ ይህ ስለ ኃጢአታችን መጽሐፍ ቅዱሳዊ አስተምህሮ አእምሮን ክፍት በሆነ መንገድ መታሰብ ይኖርበታል።

እግዚአብሔር እርዳታውን ያውጃል።

ችግር አለብን። መጀመሪያ ከተሰራንበት ምስል ተበላሽተናል፣ እና አሁን ወደ ሞራላዊ ተግባራችን ስንመጣ ኢላማውን እናጣለን። እግዚአብሔር ግን በቸልተኝነት አልተወንም። እኛን ለማዳን እቅድ ነበረው፣ ምክንያቱም ይህ እቅድ እሱ የሚያድነን የምስራች ነው። ይህንን ዜና ለማሳወቅ; በመጀመሪያ ከአዳምና ከሔዋን ጋር በነበረው ውይይት አስታውቋል ። ይህን የምስራች እግዚአብሔር እስከ አብርሃም ድረስ አልጠበቀም ነበር ይህ ዜና መላክ እስኪደርስ እንዲሁ አልተጠበቀም; በመጀመሪያ የምስራች ማስታወቂያ በተከታዮቹ እንመለከታለን ።