ጽድቅን ማግኘት – የአብርሃም ምሳሌ

ከዚህ በፊት አብርሃም ጽድቅን ያገኘው በማመን ብቻ እንደሆነ አይተናል። ያ በጣም አስፈላጊው ዓረፍተ ነገር ይህን ይመስላል።

^፮ አብራምም በእግዚአብሔር አመነ፥ ጽድቅም ሆኖ ተቈጠረለት።

ኦሪት ዘፍጥረት ፲፭: ፮

እምነት ስለ እግዚአብሔር መኖር አይደለም።

‘ማመን’ ምን ማለት እንደሆነ አስብ። ብዙ ሰዎች ‘ማመን’ ማለት እግዚአብሔርን ማመን ነው ብለው ያስባሉ አለ. እግዚአብሔር እርሱ እንዳለ እንድናምን ብቻ የሚፈልግ ይመስለናል። መጽሐፍ ቅዱስ ግን በተለየ መንገድ ይናገራል። እንዲህ ይላል።

^፲፺ እግዚአብሔር አንድ እንደ ሆነ አንተ ታምናለህ፤ መልካም ታደርጋለህ፤ አጋንንት ደግሞ ያምናሉ ይንቀጠቀጡማል።

የያዕቆብ መልእክት ፪: ፲፺

እዚህ ላይ መጽሐፍ ቅዱስ አምላክ መኖሩን ማመን ብቻ እንደ ዲያብሎስ ጥሩ ያደርገናል ሲል ስላቅ እየተጠቀመ ነው። እውነት ነው አብርሃም በእግዚአብሔር መኖር ያምን ነበር ነገር ግን ይህ የፅድቁ ነጥብ አይደለም። እግዚአብሔር ለአብርሃም ወንድ ልጅ እንደሚሰጠው ቃል ገብቶለት ነበር። ነበር ያ አብርሃም ለማመን ወይም ላለማመን መምረጥ እንዳለበት ቃል ገብቷል – ምንም እንኳን እሱ በ ፹ ዎቹ ውስጥ እንዳለ እና ሚስቱ በ ፸ ዎቹ ውስጥ መሆኗን እያወቀ እንኳን። አምላክ የገባውን ቃል በሆነ መንገድ እንደሚፈጽምለት እምነት ነበረው። በዚህ ታሪክ ውስጥ እምነት ማለት ነው እመን. አብርሃም በእግዚአብሔር መታመንን ለወንድ ልጅ መረጠ።

አብርሃም ማመንን ሲመርጥ ያ የወልድን የተስፋ ቃል ከዚያም እግዚአብሔር ሰጠው – ‘አመሰከረለት’ – ጽድቅ. በመጨረሻ አብርሃም ሁለቱንም የተፈጸመውን ተስፋ (ታላቅ ሕዝብ የሚመጣበትን ልጅ) እና ደግሞ አገኘ ጽድቅ።

ጽድቅ – በትጋት ወይም በትጋት አይደለም

አብርሃም ጽድቅን ‘አያገኘም’; ነበር ‘ተቀበለ‘ ለእሱ. ልዩነቱ ምንድን ነው? የሆነ ነገር ‘የተገኘ’ ከሆነ ለእሱ ትሰራለህ – ይገባሃል። ለሚሰሩት ስራ ደሞዝ እንደመቀበል ነው። ነገር ግን አንድ ነገር ሲቆጠርልህ ይሰጥሃል። የተገኘ ወይም የተገባ አይደለም፣ ግን በቀላሉ የተቀበለ ነው።

ከመጥፎ ነገር ይልቅ መልካም ነገሮችን መስራት፣ መልካም ስራዎችን መስራት ወይም ግዴታዎችን መወጣት ፅድቅ እንድንሆን ወይም እንድንገባ ያስችለናል ብለን እናስባለን። አብርሀም ይህንን ሀሳቡን ሀሰት ያረጋግጣል። ጽድቅን ለማግኘት አልሞከረም። ለእርሱ የተሰጠውን የተስፋ ቃል ማመንን መረጠ፣ ጽድቅም ተሰጠው።

የአብርሃም እምነት፡ ህይወቱን በዚህ ላይ ተጫወተ

በዚህ ወንድ ልጅ የተስፋ ቃል ማመንን መምረጥ ቀላል ነበር ግን ቀላል አልነበረም። መቼ በመጀመሪያ ‘ታላቅ ህዝብ’ ተብሎ ቃል ገባለት የ፸፭ ዓመት ጎልማሳ ነበርና የትውልድ አገሩን ትቶ ወደ ከነዓን ሄደ። አሁን አሥር ዓመት ገደማ አለፈው አብርሃምና ሳራ አሁንም ልጅ አልነበራቸውም – ይቅርና ብሔር! “እንዲህ ማድረግ ቢችል እግዚአብሔር ለምን ልጅ ያልሰጠን ለምንድን ነው?” ሲል ያስብ ነበር። አብርሃም ስለ ተስፋው ሁሉ ነገር ባይረዳም ለጥያቄዎቹም ሁሉ መልስ ባያገኝም በእግዚአብሔር ታምኖ ስለ ልጅ የሰጠውን ተስፋ አመነ።

የሚፈለገውን የተስፋ ቃል ማመን ገቢር በመጠባበቅ ላይ. በድንኳን ውስጥ እየኖረ የተስፋውን ቃል እየጠበቀ ሳለ ህይወቱ በሙሉ ተቋርጧል። ሰበብ ማቅረብ እና ከብዙ አመታት በፊት ወደ ሄደው ሜሶጶጣሚያ (የአሁኗ ኢራቅ) እና ወንድሙ እና ቤተሰቡ ወደሚኖሩበት ወደ አገሩ መመለስ በጣም ቀላል ይሆን ነበር። ሕይወት እዚያ ምቹ ነበር።

በተስፋው ላይ ያለው እምነት ከተለመዱት የህይወት ግቦች – ደህንነት, ምቾት እና ደህንነት ቅድሚያ ወስዷል. በእግዚአብሔር ህልውና እያመነ በሃይማኖታዊ ተግባራት እና መልካም ስራዎች እየቀጠለ እያለ የተስፋውን ቃል ሊክድ ይችል ነበር። ያን ጊዜ ሃይማኖቱን ይጠብቅ ነበር ነገር ግን ‘ተመሰከረ’ ጽድቅ አይደረግለትም ነበር።

የእኛ ምሳሌ

የቀረው የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍል አብርሃምን እንደ ምሳሌ ይወስደናል። አብርሃም በእግዚአብሔር የተስፋ ቃል ማመን እና የጽድቅ መመስገን ሀ ንድፍ ለእኛ. መጽሐፍ ቅዱስ አምላክ ለሁላችንም የሰጣቸው ሌሎች ተስፋዎች አሉት። እኛም እንታመናቸዋለን ወይ የሚለውን መምረጥ አለብን።

እንደዚህ ያለ የተስፋ ቃል ምሳሌ እዚህ አለ.

^፲፪ ለተቀበሉት ሁሉ ግን፥ በስሙ ለሚያምኑት ለእነርሱ የእግዚአብሔር ልጆች ይሆኑ ዘንድ ሥልጣንን ሰጣቸው፤

 ^፲፫እነርሱም ከእግዚአብሔር ተወለዱ እንጂ ከደም ወይም ከሥጋ ፈቃድ ወይም ከወንድ ፈቃድ አልተወለዱም።

የዮሐንስ ወንጌል ፩: ፲፪ – ፲፫

ለአብርሃም የገባው የተስፋ ቃል እንደተፈጸመ ዛሬ እናውቃለን። ዛሬ የአይሁድ ሕዝብ ከአብርሃም እንደመጣ ሕዝብ መኖሩ የማይካድ ነው። ግን እንደ አብርሃም ዛሬ የማይመስል እና አንዳንድ ጥያቄዎችን የሚያስነሳ የተስፋ ቃል ገጥሞናል። ልክ እንደ አብርሃም፣ በዚህ ቃል ኪዳን መተማመንን እንመርጣለን – ወይም አይደለም።

ስለ ጽድቅ የሚከፍለው ማነው?

አብርሃም ጽድቅ በስጦታ እንደሚሰጥ አሳይቷል። ስጦታ ሲያገኙ ለእሱ አይከፍሉም – አለበለዚያ ስጦታ አይደለም. ስጦታው ሰጪው የሚከፍለው ነው። ጽድቅን የሚሰጥ እግዚአብሔር ለጽድቅ መክፈል ይኖርበታል። እንዴት ያደርጋል? በእኛ ውስጥ እናያለን የሚቀጥለው ጽሑፍ.